Miłujmy Boga, bo On pierwszy nas umiłował” -

Bł. ks. Władysław Bukowiński, Apostoł Kazachstanu, Misjonarz Miłosierdzia Bożego, prawdziwy duszpasterz zesłańców, kresowiaków, sybiraków zaprasza katolików Wschodu na I spotkanie do Skrzatusza 15 sierpnia 2020 r.

W uroczystość Wniebowzięcia NMP, w dniu 100 rocznicy cudu nad Wisłą chce się spotkać z Rodakami u Pani Skrzatuskiej, aby kontynuować swoją misję ewangelizacji i zachowania polskości, także przez Relikwie, bo wrócił do nas z Kazachstanu.

Program spotkania i uroczystości:

10.00 Bazylika w Skrzatuszu – modlitwy o kanonizację – konferencja: Historia Polski a stulecie cudu nad Wisłą wg bł. W. Bukowińskiego. Informacje o Centrum bł. Władysława Bukowińskiego w Zagórniku oraz książki o błogosławionym,

10.30 Różaniec za zmarłych zesłańców, kresowiaków, sybiraków katolików Wschodu przy stacjach różańcowych,

11.00 Msza święta odpustowa pod przewodnictwem ks. bpa Krzysztofa Włodarczyka

Po Mszy św. w Bazylice spotkanie wszystkich członków Stowarzyszenia Ocalenie i tych, którzy chcą się zapisać.

Zgłoszenia uczestników na adres: ks. Jan Nowak, postulator procesu beatyfikacyjnego ks. Bukowińskiego, tel. 668939319, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Na stronie stowarzyszenia Ocalenie (www. bukowinski. pl) można zapoznać się z materiałami o Błogosławionym i Stowarzyszeniu.

Bł. Władysław Bukowiński, po uwolnieniu z łagrów mieszkając w Kazachstanie w latach 1954-1974 napisał w listach: Z dala od stron rodzinnych, nie jestem bynaj­mniej przygnębiony i wcale się nie uważam za jakąś ofiarę losu. Wręcz przeciwnie, dziękuję Bogu za wszystko. Sądzę, że przez ca­ły ten długoletni okres życia zawsze byłem i dotąd jestem właś­ciwym czło­wiekiem na właściwym miejscu. (…) Otóż, wszędzie gdziekolwiek byłem, widziałem głęboką ce­lo­­­wość tego, że tam właśnie byłem. Nie dałem się zatruć nienawiści.

Historia nauczycielką życia  napisana dla Polaków w łagrze Kazachstanu: Polska nazywana „semper fidelis” (zawsze wierna) i „przedmurze chrześcijaństwa” („antemurale christianitatis”) – to są drogocenne składniki naszej tysiącletniej tradycji dziejowej. Nawzajem - katolicyzm dał Polsce jej kulturę, przede wszystkim kulturę duchową, kształtując sumienie narodu.