Gojawiczyńska Pola

Pola Gojawiczyńska (ur. jako Apolonia Koźniewska) - wybitna polska pisarka, była jedną z najpopularniejszych pisarek okresu międzywojennego. Rodowita warszawianka. Nie miała wyższego wykształcenia, ukończyła jedynie kursy dla wychowawczyń szkolnych. W czasie I wojny światowej należała do Polskiej Organizacji Wojskowej. Jej mężem był Stanisław Gojawiczyński (od 1920), córka Wanda urodziła się w 1921 roku. Zadebiutowała w roku 1933 zbiorem nowel "Powszedni dzień", pierwszą powieść- "Ziemia Elżbiety"- w której opisuje życie ludności z rejonu Zagłębia Śląsko-Dąbrowskiego, wydała rok później, t.j. w 1934 roku. W 1935 roku wydała swoją najsłynniejszą powieść - "Dziewczęta z Nowolipek". Wraz z "Rajską jabłonią" książka ta wchodzi w skład tzw. dylogii warszawskiej. "Dziewczęta z Nowolipek" i "Rajska jabłoń" posłużyly za podstawę do scenariusza filmów fabularnych. Ostatnia ekranizacja z 1985 roku ukazała sie w reżyserii Barbary Sass. W czasie II wojny światowej Gojawiczyńska siedziała na Pawiaku. Po wojnie odznaczona m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Jej utwory zawierają wątki psychologiczne i społeczno-obyczajowe związane z awansem środowiska proletariackiego i drobnomieszczańskiego Warszawy i Górnego Śląska.